Forum

Afgelopen zondag was de eerste bijeenkomst van Port Integral, te weten de eerste editie van de boekenclub. Een experiment. Wat er goed ging en wat er beter kon gaan we het zelf nog uitgebreid over hebben. Waar ik jullie echter mee naar toe wil nemen is het begin van de boekenclub. Mark vroeg ons naar onze intentie, waarom waren we daar? Wat we mooi vonden is dat we daar samen zaten vanwege een gemeenschappelijke wens, een gemeenschappelijke intentie. We willen de wereld een beetje mooier maken en denken daar vanuit een meta-moderne, integrale of holistische bril (hoe je het ook noemen wilt) een bijdrage aan te kunnen leveren. Een bijdrage die nodig is.

De termen metamodern, integraal of holistisch dekken de lading wellicht niet voldoende (te abstract en te filosofisch allicht) maar gelukkig staat het voor een perspectief op de wereld en zijn woorden slechts woorden die de werkelijkheid proberen te vangen, maar niet zelden onvoldoende doen. De bril, het perspectief, die benadering van de werkelijkheid: daar gaat het om.

Maar wat is dat dan?

Laat ik bij mezelf blijven. Wat die blik voor mij is? Voor mij staat het voor het kijken naar de wereld vanuit een open houding, waarbij we begrip voor elkaars ideeën opbrengen (dat geldt voor iedereen, dus ook de schoonmaker en de bloemist) en we proberen de goede kanten van elkaar en elkaars ideeën te benutten. Een permanente oefening in begrip voor jezelf en voor de ander. Een gezegde wat hierbij hoort is ’to walk a mile in someone else’s shoes’, daar gaat het om.

Waar de hedendaagse tendens er één is waar mensen in hokjes worden geplaatst en de accenten liggen op de verschillen tussen mensen, vind ik het hoog tijd dat we die hokjes laten voor wat het is en niet naar de verschillen gaan kijken maar naar de overeenkomsten tussen elkaar. Als dat het uitgangspunt is dan zijn de verschillen (en de problemen die daaruit voortvloeien) mogelijk te overbruggen.

Dat vergt echter een inspanning, van ons allemaal. Het is namelijk verdomd lastig je volledig in een ander te verplaatsen. Bij je man, vrouw, vriend of vriendin is dat vaak al moeilijk, laat staan een politieke tegenpool of die vervelende buurman. En wat te denken van die schreeuwende man op TV die het heeft gehad met die Marokkanen in zijn wijk? Toch zal er ook naar hem geluisterd moeten worden om een samenleving te krijgen waarin genoeg saamhorigheid is om de problemen van deze tijd (klimaat, polarisatie, kloof tussen arm en rijk enzovoorts) dichterbij een oplossing te brengen.

Samenleving breed zal dit begrip voor elkaar er moeten komen. Al was het maar omdat we er een veel mooiere en gelukkigere samenleving van krijgen. Maar hoe we daar gaan komen?

Stap voor stap voor stap voor stap voor stap. Het is een kwestie van een lange adem en een hoop ontwikkeling.

Een ontwikkeling die we zelf zullen moeten doormaken (of al hebben doorgemaakt wellicht) en waarbij we de samenleving een handje kunnen gaan helpen. Op emotioneel, interpersoonlijk, communicatief en spiritueel vlak, onder andere. Een ontwikkeling in met name softskills zo je wilt.

Kijk, een goed ontwikkeld hoofd hebben er nu wel genoeg. Daar wordt voldoende aandacht aan geschonken. Maar hebben we genoeg mensen die goed kunnen luisteren? Durven we kwetsbaar te zijn? Hoe brengen we meerdere perspectieven bij elkaar en wat betekent dat voor de wijze waarop je communiceert? Wellicht is nog wel het belangrijkst: hoe zorgen we ervoor dat eenieder zich begrepen voelt?

Dit gaat een hele klus worden maar gelukkig doen we het niet alleen. Over de hele wereld zijn, mondjesmaat, initiatieven aan het ontstaan die met ons dit rotsblok gaan verplaatsen. Aan ons de taak om hier in het noorden van Nederland de eerste stappen te gaan zetten.

Aan het eind van de boekenclub waren er enkele ideeën om deze kijk op de wereld meer vorm te gaan geven. De wens is daarnaast geuit om een plek te maken waar we die ideeën verder kunnen uitdiepen. Aan die wens is gehoor gegeven: er is een forum aangemaakt (zie de bovenbak of klik de link). Als je wilt: maak een topic aan en dan gaan we samen verantwoordelijkheid nemen. Je hoeft je daarvoor niet te registreren. Dat kan wel overigens.

2 reacties op “Forum”

  1. Wat we gemaakt hebben was voor mij een ontmoeting tussen mensen met de behoefte om in contact te komen met peers. Dit deelde we met elkaar. Hiernaast zag ik verschil in wat we dan samen willen doen. Dit zijn de verschillende behoeftes die ik bij de aanwezigen dacht te zien.

    * een plek om samenhorigheid te ervaren – een gemeenschap of integrale kerk
    * een plek om te samen te groeien – een groeiplaats
    * een plek om helemaal jezelf te zijn – een safespace
    * een plek om je ergens in te verdiepen en inzichten te delen – een boekenclub
    * een plek om werk te maken van de uitdagingen in de wereld – een bouwplaats

    Ik denk dat we voor al deze behoeftes iets kunnen maken of al aan het maken zijn. Daar wordt ik blij van. Onze bijeenkomst gaf ook aan al deze behoeftes een invulling en tegelijkertijd kwamen we hierdoor niet heel diep op die verschillende behoeftes. Door te gaan differentiëren in soort bijeenkomst kunnen we deze diepte wel gaan geven.

    Ik miste zondag de diepte op het boek en daar wil ik graag iets mee. Dus zou ik de Open Boekenclub willen transformeren naar de PI Boekenclub, voor echte boek o’ fielen.

    Mijn behoefte aan diepte op een uitdaging in de wereld vind ik nu in de PI Zandbak Organisatie Ontwikkeling.
    Waar willen jullie de diepte mee in?

    Ik ben benieuwd naar jullie bespiegelingen…

Geef een reactie

NL